świeżyć

świeżyć (język polski)

wymowa:

znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) hutn. usuwać domieszki metali w procesie wytopu stali, miedzi lub ołowiu

(1.2) hutn. natleniać surówkę z wytopu w wielkim piecu w celu zmniejszenia zawartości węgla

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. świeżonka ż, świeżość ż, świeżenie n, świeżak m, świeżyzna ż, odświeżanie n, odświeżenie n

czas. odświeżać ndk., odświeżyć dk.

przym. świeży, nieświeży, świeżutki, świeżusieńki, świeżuteńki

przysł. świeżo, nieświeżo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: