ścigać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ścigać (język polski)[edytuj]

pies ściga (1.1) królika
oni się ścigają (2.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) gonić kogoś, biec za kimś, aby go dogonić[1]
(1.2) poszukiwać z udziałem organów prawa, poddawać sankcjom karnym[1]

czasownik zwrotny niedokonany ścigać się

(2.1) rywalizować ze sobą w wyścigu
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Chart ściga zająca.
(1.2) Kradzież z włamaniem jest przestępstwem ściganym z urzędu.
(1.2) Policja ściga podejrzanego sprawcę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gonić, polować, urządzać wyścigi[2]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wyścig m, ściganie n, ścigacz m, prześciganie n, prześcignięcie n, wyścigi ż
czas. prześcigać ndk., prześcignąć dk.
przym. wyścigowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „ścigać” w: SJP.pl.
  2. synonimy.ux.pl.