dogonić

dogonić (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. doganiać)

(1.1) zrównać się z kimś podczas pościgu

(1.2) dorównać komuś pod jakimś względem

odmiana:

przykłady:

(1.1) Nie dogonimy go, jest zbyt chyży.

(1.2) Choćbyśmy na rzęsach stawali, i tak ich nie dogonimy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dopaść, dopędzić, doścignąć; war. dognać

(1.2) dopędzić, doścignąć; war. dognać

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dogonienie n

czas. doganiać, gonić

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1-2) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: doganiać

• słowacki: (1.1) dohoniť, dohnať, dostihnúť

źródła: