Świętopełk
Świętopełk (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ɕfʲjɛ̃nˈtɔpɛwk], AS: [śfʹi ̯ẽntopeu̯k], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• asynch. ę • i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) imię męskie; zob. też Świętopełk (imię) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Świętopełk Świętopełkowie dopełniacz Świętopełka Świętopełków celownik Świętopełkowi Świętopełkom biernik Świętopełka Świętopełków narzędnik Świętopełkiem Świętopełkami miejscownik Świętopełku Świętopełkach wołacz Świętopełku Świętopełkowie depr. M. i W. lm: (te) Świętopełki
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pan Świętopełk • brat / kuzyn / wujek / dziadek Świętopełk • mężczyzna imieniem (o imieniu) Świętopełk • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Świętopełk • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Świętopełk • otrzymać / dostać / przybrać imię Świętopełk • dzień imienin / imieniny Świętopełka
- synonimy:
- (1.1) Światopełk
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) Святаполк m
- czeski: (1.1) Svatopluk m
- kaszubski: (1.1) Swiãtopôłk m
- rosyjski: (1.1) Святополк m
- słowacki: (1.1) Svätopluk m
- ukraiński: (1.1) Святополк m
- źródła: