pipidówka
pipidówka (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌpʲipʲiˈdufka], AS: [pʹipʹidufka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pot. iron. lub pogard. mała, prowincjonalna miejscowość
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pipidówka pipidówki dopełniacz pipidówki pipidówek celownik pipidówce pipidówkom biernik pipidówkę pipidówki narzędnik pipidówką pipidówkami miejscownik pipidówce pipidówkach wołacz pipidówko pipidówki
- przykłady:
- (1.1) Udaje panią z wielkiego miasta, a mieszka w jakiejś pipidówce.
- (1.1) Więc to nie dla mnie pani tak, lecz dla męża • W mizernych wdziękach ten dwutlenek pani spręża, • Dla niego ta heca, ta kieca z zerówki, • Ten szał, ten styl, gdzieś z pipidówki[1].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) posp. zadupie, dziura, dziura zabita dechami, grajdoł, grajdołek, kaczy dół, świat zabity dechami, tam, gdzie diabeł mówi dobranoc, wiocha, wygwizdów; dziura zabita deskami, świat zabity deskami, wieś zabita deskami, zaścianek
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- Pipidówka – nazwa miejscowości w noweli Michała Bałuckiego „Karykatury” z 1868 roku oraz w innych dziełach tegoż autora[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Kabaret Tey: Dla kogo pani tak się dziś wystroiła?
- ↑ Michał Misiarczyk , Tożsamość małych miast wyśmiana w polszczyźnie : analiza z punktu widzenia socjologii miasta i języka, „Maska”, 2013 (19), Kraków: AT Wydawnictwo, wrzesień 2013, s. 75, ISSN 1898-5947 [dostęp 2022-09-28], Cytat: Najbardziej tajemniczym etymologicznie pozostaje określenie „pipidów(k)a”. Zapewne niewielu użytkowników języka polskiego zdaje sobie sprawę, iż określenie to wymyśliła konkretna osoba – zrobił to wybitny pozytywistyczny komediopisarz i publicysta, Michał Bałucki, w noweli Karykatury z roku 1868, wprowadzając zmyśloną nazwę dla zaniedbanego galicyjskiego miasteczka. Historię rozwija w kolejnej powieści pt. Pan burmistrz z Pipidówki, wydanej po raz pierwszy w roku 1887. (pol.).