jakobita
jakobita (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) rel. wierny jednego z dwóch kościołów wschodnich tj. Syryjskiego Kościoła Ortodoksyjnego lub Syryjskiego Kościoła Katolickiego
- (1.2) hist. zwolennik podnoszonej w XVII i XVIII wieku sprawy osadzenia Stuartów na tronie Anglii i Szkocji; zob. też Jakobici (polityka) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik jakobita jakobici dopełniacz jakobity jakobitów celownik jakobicie jakobitom biernik jakobitę jakobitów narzędnik jakobitą jakobitami miejscownik jakobicie jakobitach wołacz jakobito jakobici depr. M. i W. lm: (te) jakobity
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
jakobita (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. jakobitský
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „jakobita” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.