verbero

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

verbero (język łaciński)[edytuj]

puer verberat (2.1) secundo
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) łobuz, nicpoń[1]

czasownik

(2.1) chłostać, bić, walić[1]
(2.2) atakować[1]
odmiana:
(1.1) verberō, verberōnis (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikverberōverberōnēs
dopełniaczverberōnisverberōnum
celownikverberōnīverberōnibus
biernikverberōnemverberōnēs
ablatywverberōneverberōnibus
wołaczverberōverberōnēs
(2.1-2) verberō, verberāre, verberāvī, verberātum (koniugacja I)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. verbena ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Hasło „verbero” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1, s. 641.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=verbero&oldid=8100753”