topinambur

topinambur (język polski)

topinambur (1.1)

topinambur (1.2)

wymowa:

IPA: [ˌtɔpʲĩˈnãmbur], AS: [topʹĩnãmbur], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. pot. słonecznik bulwiasty, Helianthus tuberosus L., gatunek rośliny z rodziny astrowatych; zob. też topinambur w Wikipedii

(1.2) kulin. jarzyna z bulw topinamburu (1.1)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	topinambur	topinambury
dopełniacz	topinamburu	topinamburów
celownik	topinamburowi	topinamburom
biernik	topinambur	topinambury
narzędnik	topinamburem	topinamburami
miejscownik	topinamburze	topinamburach
wołacz	topinamburze	topinambury

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) słonecznik bulwiasty

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. topinamburowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) girasol, girasole
• białoruski: (1.1) тапінамбур m; (1.2) тапінамбур m
• bułgarski: (1.1) топинамбур m
• duński: (1.1) jordskok w; (1.2) jordskok w
• niemiecki: (1.1) Topinambur m; (1.2) Erdschocke ż
• norweski (bokmål): (1.1) jordskokk m
• norweski (nynorsk): (1.1) jordskokk m; (1.2) jordskokk m
• rosyjski: (1.1) топинамбур m; (1.2) топинамбур m
• szwedzki: (1.2) jordärtskocka w
• ukraiński: (1.1) топінамбур m
• włoski: (1.1) topinambur m

źródła:

topinambur (język włoski)

topinambur (1.1)

wymowa:

IPA: /topinamˈbur/

podział przy przenoszeniu wyrazu: to•pi•nam•bur

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. Helianthus tuberosus L., topinambur

odmiana:

(1.1) nieodm., lp topinambur; lm topinambur

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) carciofo di Gerusalemme, girasole del Canada, rapa tedesca

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: