tallerken

tallerken (język duński)

en kniv liggende på en tallerken (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) talerz

odmiana:

(1.1) en tallerken, tallerkenen/tallerknen, tallerkener/tallerkner, tallerkenene/tallerknerne

przykłady:

(1.1) Hjemløse kan få en tallerken varm suppe hos os. → Bezdomni mogą u nas dostać talerz gorącej zupy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) en dyb / flad / flyvende tallerken

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

tallerken (język norweski (bokmål))

en tallerken (1.1)

wymowa:

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) talerz

odmiana:

(1.1) en tallerken, tallerkenen, tallerkener, tallerkenene

przykłady:

(1.1) Hjemløse kan få en tallerken varm suppe hos oss. → Bezdomni mogą u nas dostać talerz gorącej zupy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) en dyp tallerken → głęboki talerz • en flat tallerken → płytki talerz • en flygende tallerken → latający talerz

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: