hjemløs

hjemløs (język duński)

hjemløs (2.1)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) bezdomny

(1.2) przen. nigdzie nienależący

rzeczownik, rodzaj wspólny

(2.1) bezdomny

odmiana:

(1) hjemløs, hjemløs, hjemløse; nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Den hjemløse mand var sulten og følte sig ulykkelig. → Bezdomny mężczyzna był głodny i czuł się nieszczęśliwy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. hjemløshed

związki frazeologiczne:

etymologia:

duń. hjem + -løs

uwagi:

Słowo używane często w funkcji rzeczownika.

źródła:

hjemløs (język norweski (bokmål))

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) bezdomny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: