sybarytyzm
sybarytyzm (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) książk. zamiłowanie do wygód i zbytku[1]; zob. też sybarytyzm w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sybarytyzm sybarytyzmy dopełniacz sybarytyzmu sybarytyzmów celownik sybarytyzmowi sybarytyzmom biernik sybarytyzm sybarytyzmy narzędnik sybarytyzmem sybarytyzmami miejscownik sybarytyzmie[2] sybarytyzmach wołacz sybarytyzmie[2] sybarytyzmy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) epikureizm, hedonizm, wygodnictwo[3]
- antonimy:
- (1.1) ascetyzm
- hiperonimy:
- (1.1) postawa
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) sybaritism
- rosyjski: (1.1) сибаритство n
- ukraiński: (1.1) сибаритство n
- źródła:
- ↑ Hasło „sybarytyzm” w: Wielki słownik języka polskiego PWN, red. Stanisław Dubisz, t. IV, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018, ISBN 978–83–01–19910–4, s. 634.
- ↑ 2,0 2,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
