starowęgierski

starowęgierski (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌstarɔvɛ̃ŋʲˈɟɛrsʲci], AS: [starovẽŋʹǵersʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnych Węgrzech; pochodzący, wywodzący się z dawnych Węgier

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	starowęgierski		starowęgierska	starowęgierskie	starowęgierscy	starowęgierskie
dopełniacz	starowęgierskiego		starowęgierskiej	starowęgierskiego	starowęgierskich
celownik	starowęgierskiemu		starowęgierskiej	starowęgierskiemu	starowęgierskim
biernik	starowęgierskiego	starowęgierski	starowęgierską	starowęgierskie	starowęgierskich	starowęgierskie
narzędnik	starowęgierskim		starowęgierską	starowęgierskim	starowęgierskimi
miejscownik	starowęgierskim		starowęgierskiej	starowęgierskim	starowęgierskich
wołacz	starowęgierski		starowęgierska	starowęgierskie	starowęgierscy	starowęgierskie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• węgierski: (1.1) ómagyar

źródła: