samodzierżawie
samodzierżawie (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik samodzierżawie samodzierżawia dopełniacz samodzierżawia samodzierżawi[2] celownik samodzierżawiu samodzierżawiom biernik samodzierżawie samodzierżawia narzędnik samodzierżawiem samodzierżawiami miejscownik samodzierżawiu samodzierżawiach wołacz samodzierżawie samodzierżawia
- przykłady:
- (1.1) W Imperium Rosyjskim panowało „samodzierżawie”, czyli monarchia absolutna[3].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) carat, autokracja, samowładztwo, daw. samodzierstwo, daw. rzad. samodzierżstwo
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. samodzierca m, samodzierżca m, samodzierstwo n, samodzierż m, samodzierczość ż, samodzierżstwo n
- przym. samodzierczy, samodzierżczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ros. самодержавие[4]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) самадзяржаўе n
- czeski: (1.1) samoděržaví n
- rosyjski: (1.1) самодержавие n
- słowacki: (1.1) samoderžavie n
- uzbecki: (1.1) samoderjaviye
- źródła:
- ↑ Hasło „samodzierżawie” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „samodzierżawie” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ z polskiej Wikipedii
- ↑ Hasło „samodzierżawie” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.