pustynnica

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pustynnica (język polski)[edytuj]

pustynnica (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. herp. Notaden bennettii Günther[1], pustynnica katolicka
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Tylne kończyny pustynnic posiadają błonę pławną.
składnia:
kolokacje:
(1.1) pustynnica katolicka
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pustynia ż, pustynnienie n, pustynność ż
czas. pustynnieć ndk., spustynnieć dk.
przym. pustynny
przysł. pustynnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. pustynny + -ica
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Notaden bennettii” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.