poratować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

poratować (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[pɔraˈtɔvaʨ̑], AS[poratovać]
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. ratować)

(1.1) wyciągnąć kogoś z kłopotów, tarapatów, przyjść komuś z pomocą[1]
(1.2) grzecz. dać komuś jałmużnę
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(1.2) Panie Kierowniku, poratuje Pan złotówką?
składnia:
(1.1-2) poratować + B. (kogoś)
(1.1-2) poratować + B. (kogoś) + N. (czymś)
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. uratować dk., odratować dk., ratować ndk.
rzecz. poratowanie n, ratownik m, ratowniczka ż, ratunek m, uratowanie n, odratowanie n, poratowanie n
przym. ratunkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.2) Wyrażenie to jest stosowane zazwyczaj przez osoby uzależnione od alkoholu, gdy brakuje im pieniędzy na piwo i w związku z tym liczą na poratowanie odpowiednio wysoką kwotą przez przechodniów.
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „poratować” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.