pancura

pancura (język polski)

wymowa:

IPA: [pãnˈʦ̑ura], AS: [pãncura], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. punkówa, kobieta należąca do subkultury punk

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pancura	pancury
dopełniacz	pancury	pancur
celownik	pancurze	pancurom
biernik	pancurę	pancury
narzędnik	pancurą	pancurami
miejscownik	pancurze	pancurach
wołacz	pancuro	pancury

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. pancurzyć

przym. pancurski

rzecz. pancur

związki frazeologiczne:

etymologia:

zob. pancur

uwagi:

tłumaczenia:

• francuski: (1.1) punkette

źródła: