nobilitacja

nobilitacja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌnɔbʲilʲiˈtaʦ̑ʲja], AS: [nobʹilʹitacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. nadanie szlachectwa; zob. też nobilitacja w Wikipedii

(1.2) książk. podniesienie znaczenia, rangi kogoś lub czegoś; umieszczenie wyżej w jakiejś hierarchii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nobilitacja	nobilitacje
dopełniacz	nobilitacji	nobilitacji / przest. nobilitacyj
celownik	nobilitacji	nobilitacjom
biernik	nobilitację	nobilitacje
narzędnik	nobilitacją	nobilitacjami
miejscownik	nobilitacji	nobilitacjach
wołacz	nobilitacjo	nobilitacje

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1-2) uzyskać nobilitację

synonimy:

(1.1) uszlachcenie

(1.2) wywyższenie, wyróżnienie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. nobilitować, nobilitować się

przym. nobliwy, nobilitacyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: