nabywczyni

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

nabywczyni (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌnabɨfˈʧ̑ɨ̃ɲi], AS[nabyfčńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rzad. kobieta, która coś nabywa lub nabyła poprzez kupno
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) sprzedawczyni
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nabycie n, nabytek m, nabywanie n
forma męska nabywca
przym. nabywczy
czas. nabyć dk., nabywać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. nabywca + -yni
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: nabywca
źródła: