milczek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

milczek (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈmʲilʧ̑ɛk], AS[mʹilček], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek małomówny, milczący
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) gaduła
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. milknąć, przemilczeć, milczeć ndk.
rzecz. milkliwość ż, milczenie n, milczkowatość ż, przemilczenie n
przym. milczkowaty, milczący, milkliwy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) B. lm "milczków" stosowany jest tylko w odniesieniu do mężczyzn[1].
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-0113111-X, s. 446.