krząkała

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

krząkała (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. daw. ktoś, kto ustawicznie krząka[1]

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) pot. daw. kobieta, która ustawicznie krząka
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. krząkanie n, krząknięcie n
czas. krząkać ndk., krząknąć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. krząkać + -ała; por. jąkała
źródłosłów nazwiska Krząkała
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Krząkała” w: Michał Arct, M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego, Wydawnictwo M. Arcta w Warszawie, Warszawa 1916.