grocik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

grocik (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od grot
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) To nie grot, lecz tylko mały grocik.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. grot m
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. grot + -ik
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: grot
źródła: