florencki

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

florencki (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [flɔˈrɛ̃nʦ̑ʲci], AS: [florẽncʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z Florencją, dotyczący Florencji
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikflorenckiflorenckaflorenckieflorenccyflorenckie
dopełniaczflorenckiegoflorenckiejflorenckiegoflorenckich
celownikflorenckiemuflorenckiejflorenckiemuflorenckim
biernikflorenckiegoflorenckiflorenckąflorenckieflorenckichflorenckie
narzędnikflorenckimflorenckąflorenckimflorenckimi
miejscownikflorenckimflorenckiejflorenckimflorenckich
wołaczflorenckiflorenckaflorenckieflorenccyflorenckie
 nie stopniuje się
przykłady:
(1.1) W jednym z florenckich kościołów zobaczyć można tablicę nagrobną ukochanej Słowackiego.
składnia:
kolokacje:
(1.1) sobór florencki • katedra / mozaika florencka • Akademia Florencka
synonimy:
(1.1) florentyński
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Florencja ż, florentczyk mos, florentynka ż, floren m, Florentynka ż, Florentyńczyk mos, florentyńczyk mos
przym. florentyński
przysł. po florencku
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. Florencja + -ski < łac. Florentia
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=florencki&oldid=8202288”