epigramatyczka
epigramatyczka (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌɛpʲiɡrãmaˈtɨʧ̑ka], AS: [epʹigrãmatyčka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kobieta pisząca epigramaty
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik epigramatyczka epigramatyczki dopełniacz epigramatyczki epigramatyczek celownik epigramatyczce epigramatyczkom biernik epigramatyczkę epigramatyczki narzędnik epigramatyczką epigramatyczkami miejscownik epigramatyczce epigramatyczkach wołacz epigramatyczko epigramatyczki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. epigramat m, epigram m
- forma żeńska epigramatyk m
- przym. epigramatyczny
- przysł. epigramatycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- ukraiński: (1.1) епіграматистка ż
- źródła: