drożnik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

drożnik (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. dróżnik[1]
(1.2) daw. robotnik naprawiający drogę[1]

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) daw. mapa drogowa, opis drogowy[1]
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikdrożnikdrożnicy
dopełniaczdrożnikadrożników
celownikdrożnikowidrożnikom
biernikdrożnikadrożników
narzędnikdrożnikiemdrożnikami
miejscownikdrożnikudrożnikach
wołaczdrożnikudrożnicy
depr. M. i W. lm: (te) drożniki
(2.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikdrożnikdrożniki
dopełniaczdrożnikadrożników
celownikdrożnikowidrożnikom
biernikdrożnikadrożniki
narzędnikdrożnikiemdrożnikami
miejscownikdrożnikudrożnikach
wołaczdrożnikudrożniki
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) współcz. pot. drogowiec
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. droga ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „1. Drożnik” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, Warszawa 1900–1927, s. 562.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=drożnik&oldid=6603758”