служба

служба (język białoruski)

transliteracja:

služba

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) służba, służenie

(1.2) rel. nabożeństwo

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	слу́жба	слу́жбы
dopełniacz	слу́жбы	слу́жбаў
celownik	слу́жбе	слу́жбам
biernik	слу́жбу	слу́жбы
narzędnik	слу́жбай / слу́жбаю	слу́жбамі
miejscownik	слу́жбе	слу́жбах

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. слуга m, службовец m, служачы m, служака m, службізм m, службіст m, слугаванне n

czas. служыць ndk., слугаваць ndk., прыслужваць ndk.

przym. службовы, службісцкі

związki frazeologiczne:

дружба дружбай, а служба службай • не ў службу, а ў дружбу / не па службе, а па дружбе • паставіць на службу • саслужыць службу

etymologia:

prasł. *služьba

uwagi:

źródła:

служба (język bułgarski)

transliteracja:

služba

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) praca, posada

(1.2) służba

(1.3) funkcja

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. служене n, служебник m, служител m, служителка ż, служещ m, службаш m

czas. служа ndk.

przym. служебен, службашки

przysł. служебно

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *služьba

uwagi:

źródła:

служба (język rosyjski)

transliteracja:

služba

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) służba

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	слу́жба	слу́жбы
dopełniacz	слу́жбы	слу́жб
celownik	слу́жбе	слу́жбам
biernik	слу́жбу	слу́жбы
narzędnik	слу́жбой	слу́жбами
miejscownik	слу́жбе	слу́жбах

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *služьba

uwagi:

źródła:

служба (język ukraiński)

transliteracja:

služba

wymowa:

слу́жба zobacz zasady wymowy ukraińskiej

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) służba

(1.2) praca, posada

odmiana:

(1.1,1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	слу́жба	слу́жби
dopełniacz	слу́жби	служб
celownik	слу́жбі	слу́жбам
biernik	слу́жбу	слу́жби
narzędnik	слу́жбою	слу́жбами
miejscownik	на/у слу́жбі	на/у слу́жбах
wołacz	слу́жбо	слу́жби

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. слуга m ż, слугиня m ż, слугівниця ż, слугування n, служіння n, служака m, служанка ż, служаночка ż, службонька ż, службист m, службовець m, службовка ż, служебка ż, служебник m, служебниця ż, служитель m, служителька ż, служник m, служниця ż, служка m ż

czas. слугувати ndk., служити ndk., служитися ndk.

przym. службовий, служивий, служилий

przysł. службово

związki frazeologiczne:

не вчи попа службу правити

etymologia:

prasł. *služьba

uwagi:

źródła: