блѫдилище
блѫдилище (język staro-cerkiewno-słowiański)[edytuj]
- transliteracja:
- blǫdilište
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) dom publiczny, burdel[1]
- odmiana:
- (1.1) deklinacja I (jo-tematyczna)
przypadek liczba pojedyncza liczba podwójna liczba mnoga mianownik блѫдилище блѫдилищи блѫдилища dopełniacz блѫдилища блѫдилищоу блѫдилищь celownik блѫдилищоу блѫдилищема блѫдилищемъ biernik блѫдилище блѫдилищи блѫдилища narzędnik блѫдилищемь блѫдилищема блѫдилищи miejscownik блѫдилищи блѫдилищоу блѫдилищихъ wołacz блѫдилище блѫдилищи блѫдилища
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
