zmęczony
zmęczony (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
imiesłów przymiotnikowy
- (1.1) odczuwający zmęczenie, taki, który jest osłabiony fizycznie lub psychicznie ze względu na wysiłek
- (1.2) przen. taki, który ma czegoś dość, jest czymś znudzony
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik zmęczony zmęczona zmęczone zmęczeni zmęczone dopełniacz zmęczonego zmęczonej zmęczonego zmęczonych celownik zmęczonemu zmęczonej zmęczonemu zmęczonym biernik zmęczonego zmęczony zmęczoną zmęczone zmęczonych zmęczone narzędnik zmęczonym zmęczoną zmęczonym zmęczonymi miejscownik zmęczonym zmęczonej zmęczonym zmęczonych wołacz zmęczony zmęczona zmęczone zmęczeni zmęczone
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) znużony, utyrany, wyczerpany, osłabiony, padający z nóg; gw. (Śląsk Cieszyński) stropióny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. umęczony, zamęczony, wymęczony
- rzecz. zmęczenie
- czas. zmęczyć (męczyć), przemęczyć
- przysł. męcząco
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) tired, weary
- arabski: (1.1) متعب, تعبان, منهك, marok. arab. عيان; (1.2) ملول
- białoruski: (1.1) змораны, стомлены
- chiński standardowy: (1.1) 累 (lèi)
- chorwacki: (1.1) umoran
- czeski: (1.1) unavený
- dolnołużycki: (1.1) mucny
- duński: (1.1) træt
- esperanto: (1.1) laca
- francuski: (1.1) fatigué, las, épuisé
- górnołużycki: (1.1) mučny
- hebrajski: (1.1) עייף
- hindi: (1.1) थका
- hiszpański: (1.1) cansado
- interlingua: (1.1) lasse, fatigate, fatigabile
- jidysz: (1.1) מיד (mid), פֿאַרמאַטערט (farmatert)
- kaszubski: (1.1) zmarachòwóny, ùmãczony, mëdich
- kataloński: (1.1) cansat
- kazachski: (1.1) шаршаған, қалжыраған
- niderlandzki: (1.1) moe
- niemiecki: (1.1) müde, abgehetzt
- norweski (bokmål): (1.1) etter, trett
- nowogrecki: (1.1) κουρασμένος
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- rosyjski: (1.1) усталый, уставший, утомлённый
- rumuński: (1.1) obosit
- sanskryt: (1.1) खिन्न, आयासिन्
- slovio: (1.1) ustatju (устатйу)
- słowacki: (1.1) unavený
- szwedzki: (1.1) trött
- turecki: (1.1) yorgun
- tuvalu: (1.1) fiu
- tybetański: (1.1) གཉེལ་བ
- ukraiński: (1.1) вто́млений, уто́млений
- węgierski: (1.1) fáradt
- włoski: (1.1) stanco; (1.2) stanco, spossato
- źródła: