zakładniczka

zakładniczka (język polski)

porywacz trzymający zakładniczkę (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌzakwadʲˈɲiʧ̑ka], AS: [zaku̯adʹńička], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) krym. kobieta przetrzymywana w celu wymuszenia jakiś korzyści

(1.2) przen. ktoś zmuszony do czegoś pewnymi okolicznościami

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zakładniczka	zakładniczki
dopełniacz	zakładniczki	zakładniczek
celownik	zakładniczce	zakładniczkom
biernik	zakładniczkę	zakładniczki
narzędnik	zakładniczką	zakładniczkami
miejscownik	zakładniczce	zakładniczkach
wołacz	zakładniczko	zakładniczki

przykłady:

(1.1) Porywacze mieli dwie zakładniczki i grozili, że je zabiją.

(1.2) Dyrekcja stała się zakładniczką swoich uprzednich obietnic.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zakład mrz

forma męska zakładnik mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. zakładnik + -ka

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: zakładnik

• niemiecki: (1.1) Geisel ż
• nowogrecki: (1.1) όμηρος ż
• portugalski: (1.1) refém ż
• rosyjski: (1.1) зало́жница ż
• słowacki: (1.1) rukojemníčka ż; (1.2) rukojemníčka ż
• ukraiński: (1.1) зару́чниця ż

źródła: