winogrodnictwo

winogrodnictwo (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌvʲĩnɔɡrɔdʲˈɲiʦ̑tfɔ], AS: [vʹĩnogrodʹńictfo], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) roln. uprawa i hodowla winorośli; zob. też winogrodnictwo w Wikipedii

(1.2) dział rolnictwa obejmujący uprawę i hodowlę winorośli

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	winogrodnictwo	winogrodnictwa
dopełniacz	winogrodnictwa	winogrodnictw
celownik	winogrodnictwu	winogrodnictwom
biernik	winogrodnictwo	winogrodnictwa
narzędnik	winogrodnictwem	winogrodnictwami
miejscownik	winogrodnictwie	winogrodnictwach
wołacz	winogrodnictwo	winogrodnictwa

przykłady:

(1.1) Winogrodnictwo w Polsce nigdy nie było bardzo popularne.

(1.1) Winogrodnictwo i winiarstwo skupione jest dziś w rękach osób prywatnych, prowadzących swą działalność samodzielnie lub przy pomocy członków rodzin i rzadko zatrudniających osoby trzecie.

(1.2) Uczestnicy zdobyli nowe umiejętności w zakresie winiarstwa i winogrodnictwa.

składnia:

kolokacje:

(1.1) lubuskie winogrodnictwo • muzeum winogrodnictwa • zajmować się winogrodnictwem

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. winogrodnik m, winogrodniczka ż

przym. winogrodniczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. wino + ogrodnictwo

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) viticulture
• baskijski: (1.1) mahastizaintza; (1.2) mahastizaintza
• białoruski: (1.1) вінаградарства n; (1.2) вінаградарства n
• czeski: (1.1) vinohradnictví n; (1.2) vinohradnictví n
• hiszpański: (1.1) viticultura ż
• rosyjski: (1.1) виноградарство n; (1.2) виноградарство n
• słowacki: (1.1) vinohradníctvo n; (1.2) vinohradníctvo n

źródła: