urgon
urgon (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) geol. alpejska facja osadów dolnej kredy pochodzenia morskiego, złożona głównie z wapieni rafowych; zob. też urgon w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik urgon urgony dopełniacz urgonu urgonów celownik urgonowi urgonom biernik urgon urgony narzędnik urgonem urgonami miejscownik urgonie urgonach wołacz urgonie urgony
- przykłady:
- (1.1) W cześci północnej tego skrzydła urgon (malm jest tu wyciśnięty), zamiast nadal regularnie otaczać trias, przerywa się i poszarpanym końcem wnika w łupki gaultu, tak, że ostatnie otaczają go, zachodząc między trias a urgon[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ „Posiedzenia naukowe Państwowego Instytutu Geologicznego”, wyd. 31-48, Państwowy Instytut Geologiczny, Warszawa 1931, s. 27