Przejdź do zawartości

ultimus

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik, forma fleksyjna

(1.1) najdalszy, krańcowy, ostatni[1][2]
(1.2) najwcześniejszy, najdawniejszy, pierwszy[1][2]
(1.3) najpóźniejszy, ostatni, najmłodszy[2]
(1.4) ostateczny, decydujący[1][2]
(1.5) przen. najwyższy, najsilniejszy, największy[1][2]
(1.6) przen. najniższy, najsłabszy, najpodlejszy[1][2]
odmiana:
(1.1-6)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. paenultimus, penultimus
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1) w sprawie stopnia równego patrz: uwagi w haśle ulter
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Hasło „ultimus” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1, s. 628.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Hasło „ulter” w: Słownik łacińsko-polski, wyd. pierwsze, opr. Kazimierz Kumaniecki, według słownika Hermana Mengego i Henryka Kopii, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1957, s. 517.