turoński

turoński (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z Tours, dotyczący Tours

(1.2) geol. związany z turonem, dotyczący turonu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	turoński		turońska	turońskie	turońscy	turońskie
dopełniacz	turońskiego		turońskiej	turońskiego	turońskich
celownik	turońskiemu		turońskiej	turońskiemu	turońskim
biernik	turońskiego	turoński	turońską	turońskie	turońskich	turońskie
narzędnik	turońskim		turońską	turońskim	turońskimi
miejscownik	turońskim		turońskiej	turońskim	turońskich
wołacz	turoński		turońska	turońskie	turońscy	turońskie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) W 1266 roku w Tours Ludwik IX Święty zaczął wybijać grosze turońskie o wadze 4,2 grama i równe 12 denarom, które znalazły naśladowców w krajach sąsiednich i Europie Środkowej.

składnia:

kolokacje:

(1.1) grosz turoński • denar turoński • marka turońska

synonimy:

(1.1) tureński, daw. turoneński

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Tours n, Turenia ż, Tureńczyk mos, Turenka ż, turon mrz

przym. tureński, turoneński

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• francuski: (1.1) tourangeau

źródła: