turoneński

turoneński (język polski)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) zob. turoński

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	turoneński		turoneńska	turoneńskie	turoneńscy	turoneńskie
dopełniacz	turoneńskiego		turoneńskiej	turoneńskiego	turoneńskich
celownik	turoneńskiemu		turoneńskiej	turoneńskiemu	turoneńskim
biernik	turoneńskiego	turoneński	turoneńską	turoneńskie	turoneńskich	turoneńskie
narzędnik	turoneńskim		turoneńską	turoneńskim	turoneńskimi
miejscownik	turoneńskim		turoneńskiej	turoneńskim	turoneńskich
wołacz	turoneński		turoneńska	turoneńskie	turoneńscy	turoneńskie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Kiedy w roku 1250 król z resztkami swej armii wzięty został do niewoli, sułtan Egiptu zażądał okupu w wysokości 500 000 funtów turoneńskich, co równało się milionowi złotych bizantów.

(1.1) Po szczegółowym zbadaniu proweniencji każdego z kodeksów na podstawie dostępnego materiału, określamy całą tę grupę mianem redakcji iryjsko-turoneńskiej.

(1.1) Pozwoliłem sobie położyć nacisk na zaimek „tego", gdyż także i Grzegorz turoneński Sykariusza wymienia, ale innego: zamordowanego chyba o całe pokolenie wcześniej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Tours n

przym. turoński

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. Turonensis

uwagi:

tłumaczenia:

zobacz listę tłumaczeń w haśle: turoński

źródła: