trzydziestolatek
trzydziestolatek (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌṭʃɨʥ̑ɛstɔˈlatɛk], AS: [ṭšyʒ́estolatek], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udziąs.• akc. pob.,
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
rzeczownik, forma fleksyjna
- (3.1) D. lm od trzydziestolatka
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik trzydziestolatek trzydziestolatkowie dopełniacz trzydziestolatka trzydziestolatków celownik trzydziestolatkowi trzydziestolatkom biernik trzydziestolatka trzydziestolatków narzędnik trzydziestolatkiem trzydziestolatkami miejscownik trzydziestolatku trzydziestolatkach wołacz trzydziestolatku trzydziestolatkowie depr. M. i W. lm: (te) trzydziestolatki - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik trzydziestolatek trzydziestolatki dopełniacz trzydziestolatka trzydziestolatków celownik trzydziestolatkowi trzydziestolatkom biernik trzydziestolatka trzydziestolatki narzędnik trzydziestolatkiem trzydziestolatkami miejscownik trzydziestolatku trzydziestolatkach wołacz trzydziestolatku trzydziestolatki
- przykłady:
- (1.1) Bartek ma spore doświadczenie zawodowe jak na trzydziestolatka.
- (2.1) Kupiłem na giełdzie starego malucha. Jak na trzydziestolatka całkiem dobrze się spisuje.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. trzydziestolecie n
- forma żeńska trzydziestolatka ż
- przym. trzydziestoletni
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- esperanto: (1.1) tridekjarulo
- hiszpański: (1.1) treintañero m
- litewski: (1.1) trisdešimtmetis m
- niemiecki: (1.1) Dreißigjähriger m
- nowogrecki: (1.1) τριαντάρης m
- szwedzki: (1.1) trettioåring w
- źródła: