Przejdź do zawartości

topnieć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

topnieć (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˈtɔpʲɲɛ̇ʨ̑], AS[topʹńėć], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) przechodzić ze stanu stałego w stan ciekły pod wpływem działania podwyższonej temperatury
odmiana:
(1.1) koniugacja III
przykłady:
(1.1) W trzech niedużych salach unosiły się kłęby dymu z papierosów, na podłodze chlupał topniejący błotnisty śnieg[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. topienie n, topnienie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jan Brzechwa, Gdy owoc dojrzewa, 1958, Narodowy Korpus Języka Polskiego.