szczebel

szczebel (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈʃʧ̑ɛbɛl], AS: [ščebel]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) poprzeczny drążek lub pręt w drabinie

(1.2) stopień w hierarchii społecznej, urzędniczej, naukowej, towarzyskiej itp.

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szczebel	szczeble
dopełniacz	szczebla	szczebli
celownik	szczeblowi	szczeblom
biernik	szczebel	szczeble
narzędnik	szczeblem	szczeblami
miejscownik	szczeblu	szczeblach
wołacz	szczeblu	szczeble

przykłady:

(1.1) W tej drabinie jest złamany szczebel – trzeba go albo wymienić, albo kupić nową drabinę.

(1.2) Znacznie więcej niż połowa wyborców ma niskie wykształcenie, ale są oni poważnie niedoreprezentowani na wszystkich szczeblach polityki.

składnia:

kolokacje:

(1.2) wspinać się / piąć się po szczeblach kariery

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

(1.1) drabina

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szczebelek m

związki frazeologiczne:

i najwyższa drabina ma ostatni szczebel

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) rung
• jidysz: (1.1) שטאַפּל m/ż (sztapl); (1.2) שטאַפּל m/ż (sztapl)
• niemiecki: (1.1) Sprosse ż
• rosyjski: (1.1) прут m
• ukraiński: (1.1) щабель m
• wilamowski: (1.1) śpross ż, śpros ż

źródła: