poprzeczny

poprzeczny (język polski)

wymowa:

IPA: [pɔˈpʃɛʧ̑nɨ], AS: [popšečny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.

podział przy przenoszeniu wyrazu: po•przecz•ny

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) ułożony poziomo, prostopadle do czegoś

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	poprzeczny		poprzeczna	poprzeczne	poprzeczni	poprzeczne
dopełniacz	poprzecznego		poprzecznej	poprzecznego	poprzecznych
celownik	poprzecznemu		poprzecznej	poprzecznemu	poprzecznym
biernik	poprzecznego	poprzeczny	poprzeczną	poprzeczne	poprzecznych	poprzeczne
narzędnik	poprzecznym		poprzeczną	poprzecznym	poprzecznymi
miejscownik	poprzecznym		poprzecznej	poprzecznym	poprzecznych
wołacz	poprzeczny		poprzeczna	poprzeczne	poprzeczni	poprzeczne
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. poprzeczka ż

przysł. poprzecznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cross
• bułgarski: (1.1) напречен
• łotewski: (1.1) šķērss
• niemiecki: (1.1) Quer-
• wilamowski: (1.1) twaor, twar
• włoski: (1.1) traverso, trasversale

źródła: