sorg

sorg (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) żal, smutek

(1.2) żałoba

(1.3) zmartwienie

odmiana:

sorg, sorgen, sorger, sorgene

przykłady:

(1.1) I mye visdom er det mye sorg. → Wielka mądrość to wielki smutek.

(1.2) Etter kongens død, ble det erklært en tredagers sorg i hele kongeriket. → Po śmierci króla ogłoszono trzydniową żałobę w całym królestwie.

(1.3) Ikke ta sorgene på forskudd. → Nie martw się na zapas.

składnia:

kolokacje:

å være i sorg • dyp sorg

synonimy:

(1.1) anger, fortvilelse, tristhet, vemod

(1.2) lidelse

(1.3) bekymring

antonimy:

glede, lykke

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. sørge

rzecz. omsorg m, sorgløshet

przym. sorgløs, sorgfull, sørgelig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

sorg (język szwedzki)

wymowa:

[sår:j] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) zmartwienie, smutek, troska

(1.2) żałoba

odmiana:

(1) en sorg, sorgen, sorger, sorgerna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) sorgemarsch

(1.2) landssorg

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. sorglig, sorglös, sorgsen, sorgfri

rzecz. sorglöshet

przym. sorgsent

przysł. sorgsent

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: