død

død (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈdøˀð]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) śmierć

przymiotnik

(2.1) martwy

odmiana:

(2.1) død, dødt, døde

przykłady:

(1.1) Hans død var et chok for hende. → Jego śmierć była dla niej szokiem.

(2.1) Der ligger to døde rotter på kajen. → Na kei leżą dwa martwe szczury.

składnia:

kolokacje:

(1.1) at lide døden • til døde • en naturlig død • dødsstraf

synonimy:

(2.1) livløs

antonimy:

(1.1) liv

(2.1) levende

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. døde, dø

rzecz. udødelighed w, dødning

przym. dødelig, uddød, udødelig

przysł. dødeligt

związki frazeologiczne:

den sorte død

etymologia:

uwagi:

źródła:

død (język norweski (bokmål))

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) śmierć

przymiotnik

(2.1) martwy, nieżywy

odmiana:

(1.1) en død, døden

(2.1) død, dødt, døde

przykłady:

(1.1) I ungdommen skrev jeg dikt om død. Nå skriver jeg bare om kjærlighet. → W młodości pisałem wiersze o śmierci. Teraz piszę tylko o miłości.

(2.1) Det ligger en død fugl på stranden. → Na plaży leży martwy ptak.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) daud

antonimy:

(1.1) liv

(2.1) levende, i live

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

zob. dø

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: