siądnięcie

siądnięcie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) o ludziach: położenie na czymś pośladków w celu przybrania pozycji siedzącej

(1.2) o ptakach, owadach: zatrzymanie się na jakimś przedmiocie, np. kwiecie, liściu itp.

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	siądnięcie	siądnięcia
dopełniacz	siądnięcia	siądnięć
celownik	siądnięciu	siądnięciom
biernik	siądnięcie	siądnięcia
narzędnik	siądnięciem	siądnięciami
miejscownik	siądnięciu	siądnięciach
wołacz	siądnięcie	siądnięcia

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) niesiądnięcie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. siad m, siedziba ż, siedzenie n, siedzonko n, siedzisko n, siadanie n

czas. siedzieć ndk., siadać ndk., siąść dk.

przym. siedzeniowy, siedzący

wykrz. siad

związki frazeologiczne:

etymologia:

rzecz. odczas. od siąść

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: