rzeźwy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

rzeźwy (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) książk. przyjemnie chłodny
(1.2) książk. pełen energii, gotowy do działania
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Powietrze było rzeźwe, lecz dzień zapowiadał się gorący[1].
(1.2) Nazajutrz podniósł się wyspany, rzeźwy i wesoły[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rzeźwość ż
czas. orzeźwiać ndk., orzeźwić dk., rzeźwić ndk.
przym. rzeźwo
przysł. rzeźwiąco
związki frazeologiczne:
etymologia:
dial. prasł. *rězvъprzenikliwy, energiczny, orzeźwiający < prasł. *rězatiprzecinać[3]
por. pol. rześki, pol. rzezać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zofia Kossak, Błogosławiona wina, 1953, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Władysław Reymont, Rok 1794, 1918, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „rzeźwy” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.