rozdzielacz

rozdzielacz (język polski)

rozdzielacz (1.1)

rozdzielacz (1.3)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. naczynie laboratoryjne, które służy do rozdzielania ciekłych mieszanin i przeprowadzania innych procesów chemicznych

(1.2) techn. element w rurze, w którym ciecz lub gaz rozchodzi się do przewodów doprowadzających je do kolejnych części urządzenia

(1.3) techn. elektr. przyrząd podłączany do przewodu, który pozwala na doprowadzenie prądu lub sygnału do wielu urządzeń jednocześnie

(1.4) techn. część, która reguluje i koryguje dopływ siły lub napięcia w jakimś urządzeniu

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rozdzielacz	rozdzielacze
dopełniacz	rozdzielacza	rozdzielaczy
celownik	rozdzielaczowi	rozdzielaczom
biernik	rozdzielacz	rozdzielacze
narzędnik	rozdzielaczem	rozdzielaczami
miejscownik	rozdzielaczu	rozdzielaczach
wołacz	rozdzielaczu	rozdzielacze

przykłady:

(1.3) Większość przedłużaczy jest zarazem rozdzielaczami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.3) rozgałęźnik

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) naczynie laboratoryjne

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(1.3) gniazdko

wyrazy pokrewne:

rzecz. rozdział m, podzielnica ż, dzielenie n, rozdzielenie n, podzielenie n

czas. rozdzielać ndk., dzielić ndk., rozdzielić dk., podzielić dk., zdzielić dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. rozdzielić + -acz

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) separatory funnel; (1.3) distributor, splitter
• hiszpański: (1.1) embudo de decantación m, embudo de separación m; (1.2) divisor m, separador m; (1.3) regleta ż
• nowogrecki: (1.1) διαχωριστική χοάνη ż; (1.2) διαιρέτης m, διανεμητής m, διαχωριστής m; (1.3) πολύπριζο n

źródła: