rakieta

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

rakieta (język polski)[edytuj]

rakieta (1.1)
rakieta (1.2)
rakieta (1.3)
rakieta (1.4)
rakiety (1.5)
wymowa:
IPA[raˈcɛta], AS[raḱeta], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pojazd latający lub pocisk napędzany silnikiem rakietowym; zob. też rakieta w Wikipedii
(1.2) wojsk. pocisk zbudowany z głowicy bojowej i urządzenia napędowego z silnikiem rakietowym
(1.3) pocisk świetlny służący do sygnalizacji lub oświetlenia
(1.4) sport. narzędzie służące do gry, odbijania piłki tenisowej
(1.5) zob. rakieta śnieżna
odmiana:
(1.1-5)
przykłady:
(1.2) Pierwsza islandzka rakieta została wystrzelona w powietrze.
(1.4) Po nieudanym zagraniu uderzył rakietą o ziemię.
składnia:
kolokacje:
(1.2) rakieta międzykontynentalna / balistyczna
synonimy:
(1.3) raca, flara
(1.5) rakieta śnieżna
antonimy:
(1.2) antyrakieta
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rakietnica ż, rakietówka ż
zdrobn. rakietka ż
przym. rakietowy
przysł. rakietowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.2) wł. rachetta[1]
(1.4) ang.[2]
uwagi:
zob. też rakieta (ujednoznacznienie) w Wikipedii
tłumaczenia:
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: raca
(1.5) zobacz listę tłumaczeń w haśle: rakieta śnieżna
źródła:
  1. A. Zaręba, Zapożyczenia włoskie we współczesnej polszczyźnie, „Język Polski” nr 1/1947, s. 20.
  2. Halina Rybicka, Losy wyrazów w języku polskim, PWN, Warszawa 1976, s. 37.