równoległość

równoległość (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co równoległe

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	równoległość
dopełniacz	równoległości
celownik	równoległości
biernik	równoległość
narzędnik	równoległością
miejscownik	równoległości
wołacz	równoległości

przykłady:

składnia:

(1.1) równoległość + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. równoległa ż, równoleżnik mrz

przym. równoległy

przysł. równolegle

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. równoległy + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

• baskijski: (1.1) paralelotasun
• białoruski: (1.1) раўналежнасць ż, паралельнасць ż
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) роўналежнасьць ż
• czeski: (1.1) rovnoběžnost ż
• rosyjski: (1.1) параллельность ż
• ukraiński: (1.1) паралельність

źródła: