przyjacielski

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

przyjacielski (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌpʃɨjäˈʨ̑ɛlsʲci], AS[pšyi ̯äćelsʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.podw. art.akc. pob.
?/i
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) serdeczny, życzliwy, przyjazny[1]

przymiotnik relacyjny

(2.1) dotyczący przyjaciela[1]
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) przyjacielski gest • przyjacielska atmosfera / przysługa / rada
(2.1) przyjacielskie grono / spotkanie
synonimy:
(1-2) koleżeński, braterski, bratni, siostrzany
antonimy:
(1-2) nieprzyjacielski, wrogi
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przyjaźń ż, przyjaciel mos, przyjaciółka ż, przyjaciółeczka ż, przyjacielskość ż, przyjazność ż
czas. przyjaźnić się, zaprzyjaźnić się, zaprzyjaźniać się, przyjaźnić
przym. przyjazny
przysł. przyjacielsko, przyjaźnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. przyjaciel + -ski
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „przyjacielski” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.