amicus

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

amicus (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
IPA/amikus/ ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) przyjaciel

przymiotnik

(2.1) przyjacielski
odmiana:
(1.1) amic|us, ~i
(2.1) amic|us, ~a, ~um
przykłady:
(1.1) Amicus Plato, sed magis amica veritasPrzyjacielem jest (mi) Platon, ale większą przyjaciółkąprawda[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) hostis
(2.1) hostis
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. amicitia ż, amiculus m
forma żeńska amica ż
czas. amo
związki frazeologiczne:
amicus proba, probatum amaamicus optima vitae possessioamici fures temporum
etymologia:
(1.1) z (2.1)
(2.1) od łac. amare
uwagi:
źródła:
  1. Cytat z Arystotelesa.