przygarść

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

przygarść (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. (dziś gw.) obie dłonie stulone, złączone bokami, tworzące zagłębienie[1]
odmiana:
(1.1)[2]
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikprzygarśćprzygarści / przygarście
dopełniaczprzygarściprzygarści
celownikprzygarściprzygarściom
biernikprzygarśćprzygarści / przygarście
narzędnikprzygarściąprzygarściami
miejscownikprzygarściprzygarściach
wołaczprzygarściprzygarści / przygarście
przykłady:
(1.1) (…) kurom podrzuciła przygarście ziarna, świniom, kwiczącym pod chałupą, wyniesła cebratkę z żarciem (…)[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przygarstka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „przygarść” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „przygarść” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3. ↑ Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, T. IV, Lato, wyd. VI, Gebethner i Wolff, 1925, s. 119.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=przygarść&oldid=8085379”