przybłęda

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

przybłęda (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

(1.1) pot. osoba, która się przybłąkała

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) pot. zwierzę, które się przybłąkało

rzeczownik, rodzaj żeński

(3.1) pot. kobieta, która się przybłąkała
odmiana:
(1.1) lub
(2.1)
(3.1)
przykłady:
(1.1) Opat kazał przygarniać tych przybłędów i wspomagać ich zawsze.
(2.1) Koci przybłęda zniknął w mrokach piwnicznych.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) posp. przywłoka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. przybłędny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „przybłęda” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.