przekornie

przekornie (język polski)

wymowa:

znaczenia:

przysłówek

(1.1) na sposób celowo odwrotny do oczekiwań ogółu

odmiana:

(1.1) przekornie; st. wyższy bardziej przekornie; st. najwyższy najbardziej przekornie

przykłady:

(1.1) Proszę pani — rzekł patrząc na jej przekornie uśmiechniętą twarzyczkę — tu nie jest żaden wychodek ani toaleta. Tu jest praca. Jak jeszcze raz panią zobaczę pudrującą się, to wydrę pani te fatałaszki i rzucę do śmieci!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) na przekór

antonimy:

(1.1) nieprzekornie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przekora ż, przekorność ż, przekór m

przym. przekorny

przyim. na przekór

przysł. na przekór

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. przekorny + -ie

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: