prokuratoria
prokuratoria (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) urz. urząd powołany do zapewniania ochrony prawnej interesów majątkowych danego państwa oraz niektórych jego instytucji publicznych
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik prokuratoria prokuratorie dopełniacz prokuratorii prokuratorii / przest. prokuratoryj celownik prokuratorii prokuratoriom biernik prokuratorię prokuratorie narzędnik prokuratorią prokuratoriami miejscownik prokuratorii prokuratoriach wołacz prokuratorio prokuratorie
- przykłady:
- (1.1) Gdyby więc prokuratoria miała zapewnioną niezależność, samodzielność i została oddzielona od polityki, mogłaby zdziałać wiele dobrego[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śr.łac. prōcūrātōrium → dokument powierzający komuś pieczę nad czymś
- uwagi:
- tłumaczenia:
- niemiecki: (1.1) Finanzprokuratur ż
- źródła:
- ↑ Adam Grzeszak, Płać, Skarbie!, „Polityka nr 2462”, 2004-07-24, Narodowy Korpus Języka Polskiego.